Η Λευκή

Τα όμοια

το νέο που διαδέχτηκε το παλιό .. το παλιό που έδωσε τη θέση του στο νέο.. διέγραψαν τις πορείες τους και τελικά αποδέχτηκαν

την κοινή τους μοίρα.. το αμετάκλητο Τέλος...

το δέντρο που πληγώναμε

Το μαστίχι τρέχει σαν δάκρυ από τον κορμό του σχίνου, 

μετά από χαράξεις που του κάνουν οι χωρικοί

με αιχμηρό εργαλείο

Ο δρόμος

"Mια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ αυτό τον κόσμο.

 Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γης"